Przystępując do zakupu komputera z zainstalowanym systemem, bądź kupując nowy system z rodziny Windows, spotykamy się z zapisami, iż jest on w wersji 32-bitowej i 64-bitowej. Czym się tak właściwie różnią te dwie wersje i jakie są ich możliwości?
Przede wszystkim musimy zdawać sobie sprawę z tego, że aby korzystać z możliwości systemu 64-bitowego, nasz komputer musimy zaopatrzyć w procesor o architekturze 64-bitowej. W innym przypadku instalacja takiego Windowsa nie zadziała.
Jeśli jednak pozyskamy 64-bitowy procesor, możemy śmiało instalować 64-bitową wersję systemu, zdając sobie jednak sprawę nie tylko z jego zalet, ale i mankamentów wynikających z jego posiadania. Choć te ostatnie nie wynikają z samej architektury, lecz raczej z „braków” na rynku oprogramowania.
Największą zaletą systemu 64-bitowego jest obsługa większej ilości pamięci RAM. System w wersji 32-bitowej „widzi” jedynie do 4 GB tej pamięci (nawet jeśli w komputerze zainstalowanych mamy więcej), podczas gdy jego nowszy konkurent może mieć tej pamięci 8 GB, 16 GB, 32 GB… a nawet 128 GB! A przecież nowe aplikacje (szczególnie graficzne) czy dzisiejsze, zaawansowane wizualnie gry, lubią pożerać RAM „na potęgę”.
Krzem – najważniejszy surowiec komputerowy / sxc.hu
Zresztą nowa architektura procesora, pozwalająca na przesył danych w pakietach 64-bitowych, sprawia że jest on wydajniejszy od swojego „słabszego” brata. A przez to doskonale sprawdza się w pracy na klipach wideo, na dużych bazach danych (w ich przeszukiwaniu), przy obsłudze programów przeprowadzających skomplikowane obliczenia i, rzecz jasna, do zaawansowanych i wymagających gier. Architektura procesora nie ma jednakże większego wpływu na działanie przeglądarek internetowych, a tym bardziej na działanie stron www.
Problemy pojawiają się jednak w przypadku starszych programów i urządzeń. Nowy system może, ale wcale nie musi, uruchomić stary program czy grę (nawet w trybie zgodności), a już na pewno pojawi się problem ze starymi urządzeniami nie posiadającymi sterowników przygotowanych pod nową architekturę. Warto jednak zauważyć, że wyższe wersje Windows 7 posiadają możliwość emulacji 32-bitowej, co eliminuje ten problem. Dodatkowo warto wspomnieć, że nie ma najmniejszych szans na to, aby program 64-bitowy działał na systemie 32-bitowym (podobnie jest ze sterownikami). Więc ostatecznie i tutaj nowa architektura ma przewagę. Choć należy pamiętać, że w nowej wersji Windows 7 możemy napotkać znaczne opory przy próbie uruchomienia naszych starych (ukochanych) gier, czy programów.
Warto rozważyć plusy i minusy posiadania systemu 64-bitowego, chociażby pod kątem codziennego użytkowania. Jeśli komputer służy nam jedynie do przeglądania internetu, sprawdzania poczty, siedzenia na komunikatorach, wymiana sprzętu i systemu na nowsze może się okazać zbędnym wydatkiem. Jeśli jednak grasz lub pracujesz w wymagających aplikacjach, zapewne odczujesz znaczny skok wydajności.
